Simone, 28 (1)

De bladeren vallen van de bomen. Het wordt weer sneller donker en het wordt ook weer kouder. Ik merk dat ik het nu wel lastig vind om uit mijn winterdipje te komen. Door Corona is het natuurlijk lastig om je gedachtes even op stil te zetten en de focus op iets anders te leggen. Corona dwingt je in een bepaalde mate om bij jezelf stil te gaan staan; door stil te staan bij wat je voelt en wat je ervaart. Voor mij is het een tijd waarbij ik veel aan het nadenken, maar ook aan het piekeren ben over mijn verleden, heden en toekomst. Het verleden roept bij mij voornamelijk vraagtekens op, het heden is vooral zoeken naar wat ik nodig heb en de toekomst zorgt ervoor dat ik angst ervaar. Al deze gevoelens maken nu dat in mijn hoofd chaos wordt ervaren. Vragen die bij mij angst oproepen en juist gevoelens die ik niet kan plaatsen of een plek kan geven. Ik vraag me soms wel af hoe ik hiermee om kan gaan en kan accepteren dat sommige onderdelen ook bij mij horen. Ik ben benieuwd of sommige dingen ook daarom genetisch aangelegd zijn. Zou dit herkenbaar zijn voor mijn biologische ouders? Vragen die heel onduidelijk blijven. Des te meer ga ik er meer over filosoferen, nadenken en piekeren. Soms geeft dit andere inzichten, maar met regelmaat raak ik toch teleurgesteld dat er weinig duidelijkheid en rust komt. Het is een strijd die ik al jarenlang met mezelf aan het voeren ben. Het ene jaar doe ik dat door te vechten en het andere jaar trek ik me terug en ben ik gesloten. Momenteel ervaar ik alles tegelijk en dat maakt het nog lastiger. Want wat is dan wat? 
 
Zoals ik al eerder zei over Corona, krijg ik nu de mogelijkheid om nog meer dus stil te staan bij mezelf. Iets wat ik vaak wel vermeed en wat nu dus niet kan. Het is lastig om to–the-point te komen. Dan weet ik niet waar ik het zoeken moet en soms weet ik gewoon niet hoe het moet. Andere dagen denk ik dat ik heel goed weet hoe het moet. Nu voel ik mij vooral leeg, maar tegelijkertijd voel ik ook veel emoties waar ik nu niet aan durf te komen. 
 
Dit is een kort fragment van hoe het in mijn hoofd soms kan gaan.