Anoniem, 20

Mijn hele leven worstel ik met hechtingsproblemen. Als gevolg van hechtingsproblemen mis ik een gevoel van stabiliteit en veiligheid in mezelf en anderen. Met als gevolg dat situaties en mensen vaak verwarrend, chaotisch en onvoorspelbaar voor me zijn. Daarom ben ik vaak overdreven oplettend en bouwt spanning zich snel bij me op die er soms als een vulkaanuitbarsting aan emoties uit kan komen. Dan voel ik me vaak boos en agressief. Aan de ene kant wil ik alleen gelaten worden, maar tegelijkertijd ben ik doodsbang om alleen te worden gelaten. Waardoor ik gevangen zit tussen twee uitersten en vaak helemaal gek word van mezelf. Vaak speel ik de rol van het lieve en rustige meisje dat overal begrip voor heeft, maar eerlijk gezegd kan empathie, je heel bewust inleven in iemand anders, ontzettend moeilijk zijn door hechtingsproblemen. Omdat inlevingsvermogen vereist dat je jezelf losmaakt van je eigen emoties en issues en ik vaak in gevangen zit in mijzelf door de problemen die komen met een slechte hechting. 
Hechtingsproblemen maken het aangaan en onderhouden van relaties ook vaak ontzettend lastig. Om een relatie te laten werken is een zekere mate van openheid en kwetsbaarheid vereist en dat is waar ik vaak dichtklap omdat ik er niet goed mee om kan gaan als iemand emotioneel (te) dichtbij komt en ik geen controle over de situatie heb. Vaak wens ik dat mensen zouden begrijpen dat onveilige hechting je kwetsbaar maakt voor trauma.