Lynouk, 20

Ik ben Lynouk en ik ben 20 jaar. Ik ben geadopteerd uit Lanxi in Zhejiang in China. Ik ben opgegroeid in een klein dorpje in Noord-Brabant. Toen ik op de basisschool zat in mijn dorp, heb ik eigenlijk nooit echt problemen gehad met mijn identiteit. Ik voelde mij gewoon Nederlands net als al mijn klasgenootjes. Toen ik naar het VWO ging, kwam ik er pas achter dat ik wel degelijk anders was dan de rest. Ik kreeg dan ook met enige regelmaat de “standaard” herhalende racistische opmerkingen, zoals “sambalbij”, “kut spleetoog” en “kanker chinees” enzovoorts naar mijn hoofd geslingerd. Ik werd hier heel erg onzeker van en dit zette mij aan het denken over mijn afkomst en mijn Aziatische uiterlijk. Ik snapte het niet, want in mijn ogen was ik niet anders dan de andere mensen op mijn school. Toen ik eenmaal de moed had verzameld om het aan te geven bij mijn mentor, was ik verbaasd over het feit dat er zo luchtig over gedaan werd en ook zo weinig aan gedaan werd. Het signaal dat werd afgegeven op mij was alsof het maar een grapje was. Toen ik wat ouder werd, stopte de discriminatie op school en ben ik veranderd van school, waar ik gelukkig nooit te maken heb gehad racisme. 
 
Echter is het mij nooit in de koude kleren gaan zitten. Ik heb in die tijd heel veel moeite gehad met het accepteren van mijn Aziatische uiterlijk. Na veel gepraat te hebben, heb ik mijn verleden een plekje kunnen geven en kan ik nu zelfs met trots zeggen dat ik een Aziatische roots heb. Ik ben sinds de laatste jaren ook erg geïnteresseerd geraakt in de Chinese cultuur. Hierdoor ben ik ook mijn zoektocht naar mijn biologische ouders gestart en ben ik begonnen met het leren van de taal. 
 
Het doet mij altijd nog steeds pijn en verdriet dat er (volwassen) mensen zijn die zulke opmerkingen maken. Daarom ben ik lid geworden van Asian Raisins; een organisatie die zich inzet tegen discriminatie en racisme jegens Aziaten.