Meike-Yang

Zo was ik een keer aan het wandelen in het bos met mijn ouders, toen er een oude Chinese man op ons afkwam. Met de fiets in zijn hand begon hij in het Chinees tegen mij te praten. Helaas had ik geen flauw idee wat hij zei, maar ik merkte dat hij heel graag iets van mij wilde. Helaas kwamen we er niet in het Nederlands en Engels uit, toen hij plots zijn telefoon in mijn handen duwde en ik zijn dochter aan de lijn kreeg. Nou bleek dat hij een stukje ging fietsen maar verdwaald was en geen idee had waar hij naar toe moest. Blijkbaar hoopte hij dat ik hem kon verstaan en helpen. Gelukkig hebben we hem met behulp van zijn dochter hem naar een plek kunnen begeleiden waar hij opgepikt zou worden. Toch bijzonder hoe hij zich met mij verbonden voelde en mij om hulp vroeg in plaats van een willekeurig ander persoon. En dan voel je je toch wel een beetje speciaal 🙂 
 
Nou werk ik als vrijwilliger in het ziekenhuis waarbij ik iedereen met vragen help en de weg wijs. Zo komt het ook af en toe voor dat ik in het Chinees word aangesproken, waarbij ik dan helaas moet vertellen dat ik ze niet begrijp. Op zulke momenten zie je de verwarring in de ogen en de hoop dat ik ze een minuut later op magische wijze toch wel kan verstaan… Helaas moet ik ze dan toch echt teleurstellen. Misschien moet ik de volgende keer Google Translate erbij pakken?