Nikwi, 25 (1)
In dit verhaal haal ik graag drie dingen naar voren over mij. Ten eerste dat ik hoogsensitief ben. Ten tweede dat ik veel last heb van trauma’s zoals het gebrek aan vertrouwen en verlatingsangst. Als laatste vertel ik in de comments wat voor therapie ik volg.
Hoog sensitiviteit in het kort. Een erfelijke karaktertrek die ongeveer 20% van de mensen in de wereld heeft. Het heeft te maken met alle prikkels die je kan ontvangen: reuk, gehoor, zien, smaak en voelen. HSP (hoog sensitieve personen) ervaren vaak een overprikkeling van één van deze, of soms alle zintuigen. Bij mij gaat het om alle zintuigen, sterk vieze geur, te hard geluid als een ballon, te fel licht of tl-licht, het zeer snel proeven van bepaalde smaakelementen en kruiden en het zeer gevoelig zijn voor aanraking. Het heeft zo zijn slechte en goede kanten. Zo kan ik kippenvel krijgen bij emotionele muziek, raakt natuur mij diep van binnen en hecht ik veel waarde aan een sterke relatie met personen.
De trauma’s die ik gekregen heb zijn divers en hebben ook ieder een andere oorsprong. Toch merk ik dat bepaalde trauma’s versterkt zijn door situaties, omgeving en ervaringen. Zo heb ik (natuurlijk) een trauma in verlatingsangst/vertrouwen. Ik vind in eerste instantie niemand te vertrouwen, want wat als diegene weggaat? Ongeacht dat ik mijn biologische ouders heb gevonden, houd ik dit trauma helaas. Mijn moeder in Nederland is helaas vorig jaar overleden, dat maakt het voor mij niet makkelijker om mensen te vertrouwen dat ze er altijd voor mij zullen zijn. Het verlaten is iets wat op zo’n jonge leeftijd is gebeurd, dat trauma kan ik enkel aanpakken met veel praten en door de omgang met mensen om me heen die mij weer vertrouwen geven. Het is een zeer lastig proces waarin ik vaak moet aangeven dat vertrouwen niet mijn basis instinct is. Dat helpt, want dan begrijpen mensen mij beter.